శ్రీమద్భగవద్గీత - తొమ్మిదవ అధ్యాయము

                                     ॥ఓం శ్రీపరమాత్మనే నమః॥

   తొమ్మిదవ అధ్యాయము - రాజవిద్యా రాజగుహ్య యోగము

                         శ్రీ భగవాన్ ఉవాచ

ఇదం తు తే గుహ్యతమం ప్రవక్షామ్యనసూయవే।

జ్ఞానం విజ్ఞానసహితం యద్ జ్ఞాత్వా మోక్ష్యసే౭శుభాత్॥1॥

రాజవిద్యా రాజగుహ్యం పవిత్రమిదముత్తమమ్।

ప్రత్యక్షావగమం ధర్మ్యం సుసుఖం కర్తుమవ్యయమ్॥2॥

అశ్రద్దధానాః పురుషా ధర్మస్యాస్య పరంతప।

అప్రాప్య మాం నివర్తంతే మృత్యుసంసారవర్త్మని॥3॥

మయా తతమిదం సర్వం జగదవ్యక్తమూర్తినా।

మత్ స్థాని  సర్వభూతాని న చాహం తేష్వవస్థితః॥4॥

న చ మత్థ్సాని భూతాని పశ్య మే యోగమైశ్వరమ్।

భూతభృన్న చ భూతస్థో మమాత్మా భూతభావనః॥5॥

యథాకాశస్థితో నిత్యం వాయుః సర్వత్రగో మహాన్।

తథా సర్వాణి భూతాని మత్థ్సానీత్యుపధారయ॥6॥

సర్వభూతాని కౌంతేయ ప్రకృతిం యాంతి మామికామ్।

కల్పక్షయే పునస్తాని కల్పాదౌ విసృజామ్యహమ్॥7॥

ప్రకృతిం స్వామవష్టభ్య విసృజామి పునః పునః।

భూతగ్రామమిమం కృత్స్నమ్ అవశం ప్రకృతేర్వశాత్॥8॥

న చ మాం తాని కర్మాణి నిబధ్నంతి ధనంజయ।

ఉదాసీనవదాసీనమ్ అసక్తం తేషు కర్మసు॥9॥

మయాధ్యక్షేణ ప్రకృతిః సూయతే సచరాచరమ్।

హేతునానేన కౌంతేయ జగద్విపరివర్తతే॥10॥

అవజానంతి మాం మూఢా మానుషీం తనుమాశ్రితమ్।

పరం భావమజానంతో మమ భూతమహేశ్వరమ్॥11॥

మోఘాశా మోఘకర్మాణో మోఘజ్ఞానా విచేతసః।

రాక్షసీమాసురీం చైవ ప్రకృతిం మోహినీం శ్రితాః॥12॥

మహాత్మానస్తు మాం పార్థ దైవీం ప్రకృతిమాశ్రితాః।

భజంత్యనన్యమనసో జ్ఞాత్వా భూతాదిమవ్యయమ్॥13॥

సతతం కీర్తయంతో మాం యతంతశ్చ దృఢవ్రతాః।

నమస్యంతశ్చ మాం భక్త్యా నిత్యయుక్తా ఉపాసతే॥14॥

జ్ఞానయజ్ఞేన చాప్యన్యే యజంతో మాముపాసతే।

ఏకత్వేన పృథక్త్వేన బహుధా విశ్వతోముఖమ్॥15॥

అహం క్రతురహం యజ్ఞః స్వధాహమహమౌషధమ్।

మంత్రో౭హమహమేవాజ్యమ్ అహమగ్నిరహం హుతమ్॥16॥

పితాహమస్య జగతో మాతా ధాతా పితామహః।

వేద్యం పవిత్రమోంకార ఋక్సామ యజురేవ చ॥17॥

గతిర్భర్తా ప్రభుః సాక్షీ నివాసః శరణం సుహృత్।

ప్రభవః ప్రలయః స్థానం నిధానం బీజమవ్యయమ్॥18॥

తపామ్యహమహం వర్షం నిగృహ్ణామ్యుత్సృజామి చ।

అమృతం చైవ మృత్యుశ్చ సదసచ్చాహమర్జున॥19॥

త్రైవిద్యా మాం సోమపాః పూతపాపా యజ్ఞైరిష్ట్వా స్వర్గతిం ప్రార్థయంతే।

తే పుణ్యమాసాద్య సురేంద్రలోకమ్ అశ్నంతి దివ్యాన్ దివి దేవభోగాన్॥20॥

తే తం భుక్త్వా స్వర్గలోకం విశాలం క్షీణే పుణ్యే మర్త్యలోకం విశంతి।

ఏవం త్రయీధర్మమనుప్రపన్నా గతాగతం కామకామా లభంతే॥21॥

అనన్యాశ్చింతయంతో మాం యే జనాః పర్యుపాసతే।

తేషాం నిత్యాభియుక్తానాం యోగక్షేమం వహామ్యహమ్॥22॥

యే౭ప్యన్యదేవతా భక్తా యజంతే శ్రద్ధయాన్వితాః।

తే౭పి మామేవ కౌంతేయ యజంత్యవిధిపూర్వకమ్॥23॥

అహం హి సర్వయజ్ఞానాం భోక్తా చ ప్రభురేవ చ।

న తు మామభిజానంతి తత్త్వేనాతశ్చ్యవంతి తే ॥24॥

యాంతి దేవవ్రతా దేవాన్ పితౄన్ యాంతి పితృవ్రతాః।

భూతాని యాంతి భూతేజ్యా యాంతి మద్యాజినో౭పి మామ్॥25॥

పత్రం పుష్పం ఫలం తోయం యో మే భక్త్యా ప్రయచ్ఛతి।

తదహం భక్త్యుపహృతమ్ అశ్నామి ప్రయతాత్మనః॥26॥

యత్కరోషి యదశ్నాసి యజ్జుహోషి దదాసి యత్।

యత్తపస్యసి కౌంతేయ తత్కురుష్వ మదర్పణమ్॥27॥

శుభాశుభఫలైరేవం మోక్ష్యసే కర్మబంధనైః।

సన్న్యాసయోగయుక్తాత్మా విముక్తో మాముపైష్యసి॥28॥

సమో౭హం సర్వభూతేషు న మే ద్వేష్యో౭స్తి న ప్రియః।

యే భజంతి తు మాం భక్త్యా మయి తే తేషు చాప్యహమ్॥29॥

అపి చేత్ సుదురాచారో భజతే మామనన్యభాక్।

సాధురేవ స మంతవ్యః సమ్యగ్వ్యవసితో హి సః॥30॥

క్షిప్రం భవతి ధర్మాత్మా శశ్వచ్ఛాంతిం నిగచ్ఛతి।

కౌంతేయ ప్రతిజానీహి న మే భక్తః ప్రణశ్యతి॥31॥

మాం హి పార్థ వ్యపాశ్రిత్య యే౭ పి స్యుః పాపయోనయః।

స్త్రియో వైశ్యాస్తథాశూద్రాః తే౭పి యాంతి పరాం గతిమ్॥32॥

కిం పునర్బ్రాహ్మణాః పుణ్యా భక్తా రాజర్షయస్తథా।

అనిత్యమసుఖం లోకమ్ ఇమం ప్రాప్య భజస్వ మామ్॥33॥

మన్మనా భవ మద్భక్తో మద్యాజీ మాం నమస్కురు।

మామేవైష్యసి యుక్త్వైవమ్ ఆత్మానం మత్పరాయణః॥34॥

ఓం తత్సదితి శ్రీమద్భగవద్గీతాసూపనిషత్సు బ్రహ్మవిద్యాయాం యోగశాస్త్రే

శ్రీకృష్ణార్జునసంవాదే రాజవిద్యా రాజగుహ్య యోగో నామ నవమో౭ధ్యాయః॥౯॥